Badania autoradiograficzne wykazały, że u normalnej kobiety jeden z chromosomów X dokonuje replikacji DNA później niż inne chromosomy i jest to, jak się przypuszcza, unieczynniony, widoczny w kształcie grudki chromatyny płciowej, chromosom X. Badania autoradiograficzne wykazały ponadto, że podobnie późny czas syntezy DNA mają dodatkowe chromosomy X, na przykład w przypadku kariotypu 47,XXX lub 48,XXXY. W przypadku delecji chromosomu X stwierdza się niekiedy małą grudkę chromatyny płciowej, natomiast w przypadku istnienia dużego chromosomu X (izochromosom ramion długich X) stwierdza się zwykle dużą grudkę chromatyny płciowej (Giannelli, 1963 Lyon, 1966).

Leczenie mięśniaków i powstrzymanie towarzyszących im uporczywych krwawień przez wytrzebienie kobiety promieniami Roentgena jest metodą pewną i bezpieczną u jednostek, które zbliżają się do okresu przekwitania. U kobiet młodszych, poniżej czterdziestu lat, kiedy chodzi o zachowanie czynności jajników i macicy, sposób ten jest raczej przeciwwskazany. Go więcej, nie prowadzi do zniszczenia u osób młodszych wszystkich pęcherzyków Graafa, tak że możliwe jest po pewnym czasie ponowne pojawianie się u nich krwotoków miesięcznych. Zbyt wczesne przekwitanie w związku z wytrzebieniem powoduje również wystąpienie przykrych nieraz objawów wypadowych (poty, uderzenia krwi do głowy, bezsenność).

Zakażenie cewki moczowej zarazkami rzeżączki jest schorzeniem bardzo pospolitym. Rozpoczyna się ono ropnym wypływem z cewki moczowej oraz mniej lub więcej silnym paleniem i kłuciem podczas oddawania moczu. Ujście cewki moczowej otoczone jest zaczerwienioną, obrzękłą błoną śluzową. W ciągu następnych dni ilość ropnej wydzieliny z cewki wzrasta, a bóle przy oddawaniu moczu nawet się wzmagają.

Oprócz wspomnianych mechanizmów opartych na popędzie agresji istnieje szereg mechanizmów motywacyjnych prowadzących do konsolidacji stada. Należy tu zachowanie związane z utrzymaniem czystości powłok: futra czy upierzenia. W tym procesie jest potrzebna, a czasami niezbędna, pomoc innego współplemieńca, dlatego też często u stadnych ssaków i ptaków spotykamy się z wzajemnym iskaniem. Zachowanie to – tłumiące agresję i podtrzymujące więź – ma ogromne znaczenie konsolidujące. Innym takim zachowaniem jest wzajemne karmienie spotykane u wszystkich prawie zwierząt stadnych. Z wzajemnego karmienia dziób – dziób wzięła się pieszczota dziobami spotykana często w kontekście zachowań seksualnych lub podtrzymujących więź w parach u ptaków. Karmienie usta – usta spotyka się również u szeregu stadnych ssaków, U niektórych gatunków zwierząt wreszcie, utrzymywaniu struktury stada służyć może również zachowanie seksualne. Niezależnie od wyżej wymienionych rodzajów zachowań, konsolidacji stada może służyć odrębny popęd, tak zwany popęd wiążący (bonding drive), będący apetencją do przebywania w towarzystwie rodziców lub współple- mieńców (Eibl-Eibesfeldt, 1972 Fisher, 1965 Lorenz, 1972). Popęd ten jest, tak samo jak agresja, popędem wrodzonym i tak jak ona popędem zachowawczym. Występuje on u wielu wysoce społecznych gatunków. Popędem utrzymującym konsolidację w obrębie stada może być również więź międzyosobnicza.

Pęcherze bąblowca winny być podczas zabiegu operacyjnego usuwane bez ich rozrywania, gdyż zachodzi wówczas obawa zaszczepienia się pasożyta w otoczeniu pierwotnego miejsca schorzenia.

Trudno w ramach tego opracowania podjąć krytyczną analizą tych poglądów, przytoczonych zresztą w telegraficznym skrócie i z niejakim uproszczeniem. Zasługują zapewne na uwagę eksponowane w nich takie czynniki, jak działanie popędów agresywnych, dążenie do rozładowania kompleksów niższości, do zamanifestowania swej dominacji, do traktowania kobiety jedynie jako, przedmiotu, instrumentu zaspokojenia potrzeb seksualnych.

Realizacja czynności seksualnych człowieka, tak samo jak wychowanie dziecka, zdobycie środków do życia, musi być oparta na rzetelnej wiedzy o świecie, pozytywnym stosunku do innych łudzi i umiejętności współdziałania z nimi. Musi też być powiązana z całością jego dążeń, którymi różni się od innych ludzi i które charakteryzują go jako człowieka, oraz z organizacją funkcji jego ustroju. Nic tu nie dzieje się spontanicznie, „z natury”. Kierowane popędem biologicznym zachowanie się człowieka jest takim samym mitem, jak mit o człowieku całkowicie wyzwolonym z wymagań, jakie stawia mu jego ciało i jego nabyte podczas ewolucji biologicznej właściwości.

Spotyka się kobiety, które równouprawnienie (również i seksualne) utożsamiają z identycznością. Próbują przyswajać sobie i naśladować wzory zachowania seksualnego (i nie tylko seksualnego) mężczyzn nawet wówczas, gdy nie są one zgodne z potrzebami własnymi. Próbują np. przyswajać sobie męski styl życia, „kolekcjonując’’ partnerów i traktując ich jak „przedmioty” potrzebne do określonych, wyznaczonych im zadań. W sytuacji takiej łatwo o zawody, rozczarowania, pustkę w życiu i zniechęcenie. U innych kobiet spotyka się nadmierną fascynację seksualnością mężczyzny, przesłaniającą całą jego osobowość. Wzrost agresywności seksualnej kobiet i traktowanie przez nie męskości jedynie przez pryzmat sprawności seksualnej również nie stwarza należytych warunków do powstania układu partnerskiego, w którym mogą się harmonijnie rozwijać kontakty intymne oraz jakiekolwiek inne. Duża część kobiet nadal stosuje stare wzory zachowania seksualnego, charakteryzujące się biernością oraz manifestacją niechęci do aktywności seksualnej w ogóle oraz do współdziałania w twórczym kształtowaniu wzajemnych związków intymnych.

– a) Technika paryska ma na celu zniszczenie wszystkich komórek nowotworowych w czasie jednego dłuższego stosowania radu. Opiera się ona na teorii, że komórki raka mogą ulec pewnemu uodpornieniu na następne naświetlania radem, jeżeli początkowo były poddane niedostatecznemu naświetlaniu, a więc zbyt słabemu działaniu promieniami „gamma“, by mogły ulec zniszczeniu.

W rozwoju raka przedinwazyjnego rozróżnia się trzy etapy. Dla pierwszego etapu znamienne jest szerzenie się procesu na powierzchni śluzówki zarówno części pochwowej, jak i kanału szyjki. W okresie drugim przychodzi do wnika lia nabłonka do gruczołów śluzowych, bez przerwania

– 439 jednak błony podstawnej i objawów naciekania tkanki, W trzecim okresie rak przedinwazyjny przekształca się w typowego raka tworzącego naciek. Między poszczególnymi etapami raka przed- inwazyjnego (okres I i II) oraz naciekającego (okres II i III) mija zazwyczaj 5-6 lat.

Jest rzeczą pewną, że w kolposkopie o wiele wcześniej niż gołym okiem wykazać można wspomniane wyżej stany przcdrakowe. Stwierdzić można również bardzo wcześnie wvsepki prawdziwego raka. Utkanie rakowe, przedstawiające się w tym czasie nie uzbrojonym oczom nieraz jako zwyczajna nadżerka części pochwowej, wykazuje w kolposkopie nierówności, odznacza się żółtawą barwą i wybitnym rozwojem sieci naczyń włosowatych.